Kibrin Kokusu ve İnsan Ruhunun Daralan Alanları

Ben, Ahmet…
Hayatım boyunca insan davranışlarını gözlemleyen biri oldum. Belki mesleğimin getirdiği dikkat, belki yılların birikimi… Ama bildiğim bir şey var: Kibirli insanı kokusundan tanırım.
O ağır, itici, görünmez enerji daha karşılaştığım ilk saniyede kendini belli eder. Kibirli biriyle konuşmak istemememin sebebi küçümsemek değil, ruhumu koruma içgüdüsüdür. Çünkü insanın enerjisini çalan, samimiyeti boğan, iletişimi zehirleyen bir yük vardır onların üzerinde.

Geçtiğimiz günlerde böyle biriyle karşılaştım. Bir mekâna adım atar atmaz havanın değiştiğini hissedersiniz ya hani… İşte o duygu. Göz göze gelmeden bile o kişinin etrafındaki görünmez sis, insanın iç dünyasını sıkıştırmaya başlar. Ses tonu, bakışı, oturuşu… Hepsinde “Ben daha üstünüm” diye bağıran bir kibir vardır.

Ama işin ilginci, kibirli insan kibirini bilmez.
Hatta çoğu, kendini eğri bir aynaya bakıyormuş gibi değerlendirir. Kendini haklı, doğru, kusursuz sanır. Oysa çevredeki herkes, onun ruhundan yayılan negatif dalgayı fark eder. İnsanların o kişiden uzaklaşmasının sebebi, kötü niyet değil; korunma içgüdüsüdür.

Benim için kibiri hissetmek, bir refleks hâline geldi.
Çünkü kibirli biriyle sohbet etmek, bir insanla değil, yüksek duvarlarla konuşmak gibidir. Sözünüz karşıya ulaşmaz, enerjiniz hemen tüketilir. Bu yüzden ben, kibrin kokusunu aldığım anda mesafemi koyarım. Bunu bir tepki olarak değil, ruh sağlığımın gereği olarak yaparım.

Kibir, sahibini yalnızlığa sürükleyen tehlikeli bir yanılsamadır.
Dışarıdan kimse yaklaşamaz, yaklaştığında ise çarparak geri döner. Ama kibirli insan bunu çoğu zaman “Ben haklıyım, onlar yanlış anladı” diyerek geçiştirir. Hâlbuki gerçeğin kendisi çok daha basittir:

Kibir, insanı kokusuyla ele verir.
Ve o kokuyu alanlar, ister istemez uzaklaşır.

Bu yüzden ben, kibirli insanlardan uzak durmayı bir seçim değil, bir yaşam kuralı haline getirdim. Çünkü iletişimin temiz, insan ilişkilerinin duru, ortamın samimi olması için önce o ağır kokudan uzaklaşmak gerekir.

Sonuçta hayat kısa…
Kibrin kararttığı bir atmosferde nefes tüketmeye gerek yok.