Bir Kalemin Ardından: Sabahattin İdiz

Hayat, bazen en hazırlıksız anımızda en kıymetlilerimizi alıp götürür. Geçtiğimiz günlerde kalp krizi sonucu aramızdan ayrılan değerli gazeteci Sabahattin İdiz, ardında yalnızca bir meslek hayatı değil, kalbiyle, vicdanıyla ve insana dokunan sözleriyle örülü bir miras bıraktı.

Sabahattin İdiz, sadece bir gazeteci değildi; o, Van’ın sesi, kentin nabzını tutan kalemi, halkın dertlerini cesurca dile getiren bir emekçiydi. Onun yazılarında yalnızca haberin çıplak gerçeğini değil, bir kentin umutlarını, kaygılarını, yaralarını ve sevinçlerini bulurduk. Her satırında memleket sevdası vardı.

Onu tanıyanlar bilir; güler yüzü, samimiyeti ve herkese dokunan mütevazı haliyle kalplerde yer etmişti. Mesleğini bir çıkar kapısı değil, bir sorumluluk olarak gördü. Halkın yanında durdu, doğru bildiğini söylemekten geri durmadı. Belki de bu yüzden onu kaybetmenin acısı, sadece bir meslektaş kaybı değil; aynı zamanda koca bir vicdanın eksilmesidir.

Bugün, onun ardından yazarken elim titriyor, kelimeler yetersiz kalıyor. Çünkü bazı insanlar vardır; onların ardından söylenebilecek en doğru cümle, aslında sessiz bir dua ve kalpten gelen bir teşekkürdür.

Teşekkürler Sabahattin İdiz…

Doğruların kalemi, dostluğun simgesi, insanlığın yüz akı olduğun için.

Ruhun şad, mekanın cennet olsun.